Wenen, 31 oktober 2024.
Afgelopen nacht heb ik met twee collega’s zeven delen van een koeltoren afgeleverd bij een bedrijf in het centrum van Wenen, met 3m65 breed niet erg bijzonder. De rit er naar toe was wel bijzonder, zeker het laatste stukje door de stad. Waar je ook komt, overal worden extra eisen gesteld aan het transport van en de manier waarop dit plaatsvind, in dit geval een ritje met spertijden en eisen wat betreft begeleiding.
Het is maandag 28 oktober, omstreeks 08:00 melden wij ons bij de fabriek van Baltimore in Heist op den Berg, we komen 7 colli’s laden met bestemming Wenen. Samen met collega’s Raymond en Remco voeren we deze rit uit, Remco krijgt het onderste deel en Raymond en ikzelf beide drie delen die gezamenlijk een koeltoren vormen. Met een breedte van 3m65 is begeleiding vereist, behalve in Nederland. Om 11:00 worden we op de fabriek opgehaald en via een 90tons ( vergunning) route naar de grensovergang Postel ( A67 Bergeijk) gebracht, vanaf daar mogen we zelf verder tot Venlo.
Om 00:01 dinsdagmorgen gaat het onder begeleiding verder, door Duitsland naar de Oostenrijkse grens. Na een aantal uur rijden, een nachtrust van 9u en wederom een aantal uren rijden staan we dinsdagavond rond 22:30 op Suben aan de Oostenrijkse grens. We hebben een plekje gevonden en sluiten de gordijnen, we staan niet helemaal ideaal maar goed genoeg en kijken de morgen erop wel verder. Tot om 4u een collega aan de deur staat te kloppen, er heeft iemand tegen de wagens aan gereden en we hebben schade.
Na een dag op Suben te hebben gestaan vertrekken we donderdagochtend 00:30 onder begeleiding van van Leur naar Wenen, een rit van zo’n vier uur. Het eerste stuk is snelweg dus rijden ze achter ons, per wagen één begeleider. De rit richting Wenen verloopt snel en soepel, binnen de vier uur hebben we de stad bereikt.
Kort voor het binnengaan van de stad is er druk radioverkeer vanuit onze begeleiders, naast de vraag of de begeleiders die met ons meerijden ‘blauw’ kunnen voeren wordt er contact gezocht met een ander team. Een paar kilometer voor Wenen is dat contact gelegd en worden we begroet door een dame, als we de stad binnenrijden voegen zich vier voertuigen bij ons konvooi en wordt oranje licht vervangen door blauw.
Aangekomen in de stad Wenen schakelde de begeleiders over van oranje naar blauw, daarmee zijn ze voorrangsvoertuigen zoals politie, ambulance en brandweer en gelden er andere regels. Aangezien wij onderdeel van het konvooi waren diende wij de instructies van de begeleiders op te volgen en de gangbare verkeersregels even naast ons neer te leggen. Rood licht was op aanwijzing van de begeleider die voor je reed doorrijden, waar noodzakelijk werd verkeer tegen gehouden om het transport door te laten gaan. Bijzonder om dit mee te mogen maken, deel uit te maken van zo’n transport. Het lijkt zo gewoon, maar er komt veel bij kijken!